باران دختر پاییزی من‍ـــــــ

عزیزم امروز برای اولین بار خونه همسایمون رفتم که مجلس ختم انعام گرفته بود اولش نمی خواستم برم  ولی بعد فکر کردم وگفتم  زشته اگر نرم  این بود که دوتایی رفتیم و...  اولش خیلی مودب بغلم نشسته بودی بعد کم کم یخت آب شد وشروع کردی شیطونی  دیس حلوا و  که اوردن دو دستی حلوا برداشتی ومنم نمیتونستم کنترل کنم و کلی خجالت کشیدم بعد میوه اوردن وتومیخواستی همه رو باهم برداری  که من نذاشتم یه جیغ بنفشی کشیدی که خانم مداحه پشت بلند گو گفت یه دونه خیار بده دستش منم می ترسیدم خفه شی این بود که بغلت کردم که بیام خونه به زور نگه داشتن و نذاشتن بیام  خیلی عصبانی شده بودم &nbs...

بارانی مامی چند روزیه ناراحته از دست جنابعالی            جدیدا یاد گرفتی وسر هرچی میشه  شروع میکنی جیغ کشیدنو اولش گفتم بزار اهمیت ندم تا از سرت بیوفته ولی خیلی تخس شدی انقدر جیغ میکشی تا شروع میکنی سرفه کردنو ومنو هم دیونه میکنی نمی دونم چرا اینجوری شدی منو بابایی تا حالا از  نازکتر به تو نگفتیم وهمیشه با مهربونی با تو رفتار میکنیم میترسم تو سرت بمونه وازون دختر بد اخلاقا بشی البته خدا نکنه فکر میکنم هیچی از تربیت  بچه داری نمیدونم واقعا خیلی سخته  منو بابایی دوست نداریم هیچ زمانی دعوات کنیم والان هم خیلی کوچولو تر از اونی که بشه باهات صحبت کنیم ...

باران جونم مثل همیشه وقتی از حموم میارمت بیرون کلاه سرت نمیره این بار گفتم بزار روسری سرت کنم ببنیم میزاری یا نه؟!!!!!!! اولش کلی گریه کردی بعد برای اینکه آرومت کنم عروسک محبوبت رو آوردم ولی کلی اونو گاز گرفتی بعدش دیگه آروم شدی     ...

همه وجود من امروز روز تولد قمری توست پارسال هفتم محرم بود که که به دنیا اومدی وزندگی ما رو قشنگتر از قبل کردی من وبابایی عاشقونه دوستت داریم دختر نازنینم  از زمانی که پا تو زند گی  ما گذاشته زندگیمون یه رنگ دیگه پیدا کرده غصمون شده فقط  زمانی که گریه میکنی تفریحمون شده خنده تو امیدوارم همیشه لبت با خنده باشه   ...

باران جونم و همه  دوستای دختر گلم از همتون میخوام با دستهای کوچکتون ولی قلبهای بزرگتون   برای ما مامانو و باباها دعا کنید     ...

این عکسهای خوشگلو دوست خوبم لیلا جون برام درست کرده لیلا جون وپرنیا نازنینم دوستتون دارم   ...

دختر زیبای من زمانی که تازه به دنیا اومده بودی وبلاگ نداشتی که من برات بنویسم والبته اگر هم داشتی فکر نمیکنم میتونستم برات بنویسم الان میخوام کمی از نوزادی هات بنویسم اخه شما هفتم محرم به دنیا اومدی ومن این روزا همش تو حال وهوای اون موقع هام یادم میاد شب اولی که بمارستان به دنیا اومده بودی تا 11 شب بابایی باهامون بود بعد رفت خونه ومنو مامان اشرف بیمارستان بودیم واون روز میگفتن 12 پسر و دوتا دختر به دنیا اومده بودن وهمه آروم بودن الا شما به طوری که پرستارا نوبتی میاومدن شما رو میبردن وکمی شیر میدادن واروم میشدی بعد دوباره می اومدی پیش من ومنم که خوب شیر نداشتم شما عصبانی میشدی خلاصه اون شب ما تا صبح نخوابیدیم و ساعت 9 صبح بود که...